Kıssadan hisse “Fakir Kadın ile Manav”

Elindeki kağıdı manavın kendisine gösterdiği kefeye özenle bırakırken başı hala öne eğiktir.

Manavın ve diğer müşterinin gözleri terazinin kefesine dikilirken hayretle büyümüştür. Manav müşteriye dönerek, kısık bir sesle ‘inanamıyorum’ der. İnanılacak gibi değildir.

Müşteri manava gülerken manav çoktan diğer kefeye eline geçeni doldurmaya başlamıştır ama nafile, diğer kefeyi yerinden bile kıpırdatamamıştır.

Terazinin kefesini artık üzerindekileri alamayacak kadar doldurduğunda çaresiz hepsini bir torbaya doldurur ve kadına verir. Şaşkınlıkla üzerinde bir şeyler çiziktirilmiş kâğıdı eline alır ve okur.

Bir de bakar ki orada bir alışveriş listesi yoktur. Sadece bir DUA yazılıdır. ALLAH’IM ‘Neye ihtiyacım olduğunu ancak sen bilirsin, Kendimi senin ellerine teslim ediyorum.’

Beğendiysen, başkalarının da okumasına vesile olmak için bir kere paylaşır mısın?