Adamın evde bulduğu şey dudak uçuklattı
Yaşlı kadının eşyaları eve götürmesine yardım etti. O günden sonra evsiz adam, kadının alışverişerinde ona yardımcı oldu. Böylece, arada hoş bir sohbet, akşam yemeği ve ömür boyu sürecek bir dostluğa imza attılar. Fakat yaşlı kadının ailesi onu huzurevine göndereceklerdi. Evsiz adam ise bunu duyunca çok üzülmüştü…
Yaşlı kadın aslında huzurevine gitmeyi hiç istememişti, ancak ailesi bunu görmezden gelmişti. Evsiz adam bile, yaşlı kadının ailesine bunu söylemişti. Fakat, aile onun söylediklerini dinlemek bile istemedi. Hatta ona hoş olmayan sözler sarfetmişlerdi görünüşünden ötürü…
Evsiz adam, yaşlı arkadaşının hangi huzurevinde olduğunu ona söylemedikleri için bilmiyordu. Bu yüzden kendisi araştırmaya karar verdi. Eski püskü ayakkabılarıyla ülkedeki tüm huzurevlerini dolaşıp yaşlı kadını sordu. Günlerce onu aradı. Ta ki çok uzaklarda bir yere varana kadar. Tereddüt içinde binaya girdi ve danışmaya arkadaşını sordu. “Evet, burada yaşıyor,” diye yanıtladı danışmadaki kadın. “Siz akrabası mısınız?” Evsiz adam, bir an tereddüt etti, ardından kafasını salladı. “Ben onun kardeşiyim,” dedi, çünkü öyle hissediyordu. Aile bağları olmadan onu yaşlı kadınla yalnız bırakmayacaklarını biliyordu.
Onun yanına götürdüklerinde ise, yaşlı kadının bir yatakta yattığını ve son haline göre hiç de iyi olmadığını gördü. Fakat yaşlı kadın, arkadaşını gördüğünde gözlerindeki hayat ışığı bir anda geri geldi. Sevinçle baktı ona… Yaklaşması için eliyle işaret etti.
“Yaklaş… Sana söylemem gereken bir şey var…” dedi yaşlı kadın. Evsiz arkadaşının kulağına, onu şaşkına çeviren bir şey fısıldadı. “Ciddi olamazsın?!” dedi adam, şaşkınlık dolu bir ifadeyle kadına bakmayı sürdürürken. Kadın yavaşça başını salladı ve elini onun yanağına koydu. “Senin…” diye fısıldadı. “Ve içindeki her şey de.”
Başını sokacak bir çatısı olmayan adam bunu öğrenince çok mutlu oldu ve sevinç içinde eve taşındı. Ancak evde bulduğu şey dudak uçuklatıcıydı! Yaşlı kadın, kocasının efatı sonrasında tek başına bu küçük evde yaşamıştı. Her zaman başının çaresine bakabilmişti ancak, artık kendi başına idare etmek gitgide daha da zor bir hal alıyordu. Ailesi onun için ihtiyacı olan bakımı alabileceği bir huzurevine gitme vaktinin geldiğini düşünmüştü. Yaşlı kadın ise küçük eski evini ona karşı her zaman nazik davranan evsiz bir adama bağışlamakta ısrarcıydı. Adam evi büyük bir minnettarlıkla kabul etti, ancak burada çok özel bir sır gizlendiğinden habersizdi…
Gözlerinde yaşlarla onun her zaman yaşadığı küçük eve doğru güçlükle yürüdü. Yüzünde hüzün dolu bir ifadeyle masaya oturdu ve etrafına bakındı. Arkadaşı bu evi ona vermişti ancak o olmadan burası bomboş, sıradan bir evdi sadece. Yanaklarından gözyaşları süzülürken kahve hazırlamak için ayağa kalktı. Fakat tam kendine bir kupa çıkarmak üzereydi ki dolaptan bir paket düştü… Dikkatlice paketi açtı. İçindekini gördüğünde ise gözlerine inanamadı. Yaşlı kadın tüm birikimini evde saklamıştı.
Paketin içinde 100.000 doların üzerinde parası vardı! Evsiz adam şaşkınlık içinde paketi masaya bıraktı ve uzun süre bakakaldı. Derken paketi aldı ve kapıya doğru yöneldi. Bu parayla ne yapacağını çok iyi biliyordu…
Evsiz adam, o gün arkadaşının yanından üzülerek ayrılmıştı o anı hatırladı. Ancak yaşlı kadın, bu durumdan memnun görünüyordu. Olacakları biliyor ve seviniyordu demek ki… Gitmeden önce arkadaşına dönüp bakan adam, onun gülümsediğini görmğştğ. Bu, yakın arkadaşını son görüşüydü. Ertesi gün huzurevine geri geldiğinde ise o hiç istemese de o haberi duydu… Arkadaşı, dostu, ablası artık yoktu.
Şimdi arkadaşına vefa borcunu ödeme zamanıydı. Evsiz adam, arkadaşının küçük evini eski ihtişamına kavuşturdu ve kadına ait tüm eşyaları sanki en değerli hazinelermiş gibi sergiledi. Duvara onun güzel bir fotoğrafını astı ve eski arkadaşına teşekkür etmek için altında her gün dualar etti. Ev veya para için değildi bu, onu tanımış olmanın huzuru ve onunla yaşadığı anlar içindi.
