Kimsenin İstemediği Çocuğu Evlat Edindi 27 Yıl Sonra Bakın Ne Oldu

Finansal anlamda hiç bir kaygı gütmeyen bu aile zaten 125 kimsesiz çocuğa maddi ve manevi olarak destek vermekteydi. Fakat bu çocuğun onlar için yeri çok başkaydı. Biyolojik annesi ise çocuğunu bu ailenin evlatlık almasına asla razı olmuyordu. Siyahi bir ailenin evlat edinmesinden yanaydı tercihi. Ancak bu küçüğe bakacak bir aile de bulunamamıştı. Olacak bu ya işte, kader onların yollarını kesiştirmişti ve onu kimse almak istemedi. Nihayet 4 yaşına geldiğinde bu çocuk, fedakarlıkta sınırları aşmış olan güzel insanlar tarafından evlat edinilebilmişti ve nihayet sevgi dolu bu evde büyüyecekti.
Onu ilk gördüklerinde hissettikleri şey doğruydu ve ne olursa olsun bu çocuk gerçekten, her zaman bu ailenin bir parçasıydı. Yirmi yedi yıl sonra ise bu güzel fedakar anneye böbrek hastalığı teşhisi konuldu. Üstelik de acil bir şekilde böbrek nakli yapılmalıydı. Maddi açıdan hiç bir sorun yaşamayan aile, tüm finansal kaynaklarını bu uğurda harcamaya hazırdı. Ama uygun bir verici bulunamamıştı. Evlat edindikleri bu çocuğun gönlü annesinin hastalık sebebiyle günden güne daha da sıkıntılı zamanlar geçirip aralarından ayrılışını izlemeye razı olmayacaktı elbette. Annesinden habersiz, böbrek nakli için kolları sıvadı.
Böbreğinin annesiyle uyuşup uyuşmadığını öğrenmek için hemen bir doktor randevusu aldı. Evet, inanamazsınız bu bir mucize olmalıydı ama uyuşuyordu. Genç çocuk: “Bunun hayatımdaki önemli dönüm noktası olduğunu hissettim.” “Umuyorum ki annem yaşlandıkça onun için daha fazla şey yapabilirim. Ancak an itibariyle elimden bu geliyor.” dedi. Annesi onu doğurmamış olabilirdi ama ona verdiği sevgi, emek, öyle büyük şeylerdi ki. Bu asla göz ardı edilemezdi…
Ama annesi ona, böbreğini vermemesi konusunda ısrar etti, çünkü onu çok seviyordu. bir başka çözüm bulunurdu belki. Ancak o çoktan karar vermişti. Onun annesinden bahsederken ki halini gören herkesin ona olan sadakatini ve sevgisini anlamaması mümkün değildi zaten. Annesinin ona yaptığı fedakarlıkları anlatırken bile ağlamadan edemeyen bu çocuk son olarak sözlerine şunları ekledi:
“Küçüklüğümden beri bana yaptıklarına karşı, naçizane bir karşılık olarak böyle bir şey yapmak ve ona ne kadar minnettar olduğumu göstermek istedim…”
Vazgeçmeyip her türlü engeli aşan, renginden ötürü kimsenin istemediği bu çocuğu evlat edinen bu kadın, bu hikayede mutlu sonu hak ediyordu. Bir anne ile oğlunun arasındaki sevgi bağının gücüyle onlar bunu başarmışlardı…❤