Kocası olmayan yaşlı kadın günlük olarak tereyağı yapar ve satardı…

“Efendim size şöyle deyim ki benim evimde ölçeğim yokt. Lakin evvelden sizden aldğım 1 kilo şekerim vardı. Ben de her seferinde onu referans olarak kullandım ve ona göre ayarladım gramını” dedi.
Tabii bakkal bu söz karşısında yerin dibine girer halde ne yapacağını şaşırdı. Ah işte böyledir bu dünya. Ne ekersen onu biçersin. Kime ne verirsen onu alırsın. İnsan kendi ayıp ve kusurlarına gelince perde indirir gözünün önüne, görmezden gelir de, söz konusu başkası olunca hakim kesilir, anlamadan dinlemeden verir hükmü böylece işte.
Oysa ne demiş atalarımız; “Eden bulur.” Merhamet eden de, vicdansızlık eden gün gelir karşılığını bulur.
Siz siz olun adaletten asla şaşmayın…