Gerçek Anlamı Buymuş

Z-a-lim bir işmiş. Yani uygulama yöntemi çok farklıymış.

18. yüzyılın sonunda ilk olarak Edward Jenner tarafından geliştirilen teknikten sonra, 1900’lerde çiçek a’ş-ısı yapmak üst kol derisinin altını n-e-şter ya da b-ı-çak ile çentiklemek, ardından yaraya canlı virüsü sürmek demekti. 1900’deki aşı üreticileri, bu virüsleri hala buzağıların alt kısmından sızan inek çiçeği yaralarından sağlıyorlardı.

Bir profesörün açıklamasına göre; ‘’A-ş-ılanan kişi hasta hissetmeye başlardı, genellikle ateşi olur ve kolu ağrır’’ diyordu. ‘’A-ş-ı bölgesi git gide tahriş olduğunda, kabuklaşan yara düşer ve geriye bir nikel büyüklüğünde küçük bir yara kalırdı. Ve bu şekilde de aşı olunup olunmadığı anlaşılabiliyordu.’’

Daha sonralarında ise, v’accicina adı verilen v’i-rüsün etkisi a’ş-ıdan 6-8 saat sonra devam eden bir şişlik şeklinde kendini gösterir. 6-8 hafta gibi bir sürede şişlik kaybolup, yerini s’ivris’inek ı’sırığına benzer bir görüntüye bırakır. Ü’lserasyon ve iyileşme süresi sonrası ç’ıban şeklini alan a’şı yeri ömür boyu kalan bir iz halini alır.

Batı ülkelerinde var olan çiçek hastalığı 1970’li yılların başından sonra artık görülmedi. Batı ülkelerine seyahat eden olmadığı sürece çiçek a’ş-ısı yaptırmaya gerek duyulmadı.

1980’li yıllarda ise tamamen yok olduğu bütün dünya tarafından onaylanarak çiçek a’ş-ısı yapımı k’esin olarak durdurulmuştur.

Önemli uyarı: Günümüzde çocuklarına yapılması öngörülen a’ş’ıları yaptırmayan aileler olduğunu biliyoruz, bu doğru bir tavır olmayabilir.
Lütfen çocuklarınıza Devletin önerdiği a’şıları eksiksiz bir şekilde yaptırın. İlerde doğabilecek problemler ve hastalıklara karşı bilimin yanında olun.