30 Yıl Sonra
“Hatırladınız mı beni millet? Size demiştim, tam 30 sene önce, ben yine geleceğim diye. İşte geldim” der. Kahvehanedekiler tabi ki duruma şaşırır. Adam aynı coşkuyla devam eder; “30 sene sonra ben yeniden geleceğim bu kahveye” der ve çıkar gider. Olayı aralarında konuşan insanlar duruma şaşırırlar. Aradan bir 30 sene daha geçer. Nesil değişmiştir. 30 sene önceki insanların çocukları kahvehanede oturmaktadır. Adam kahvehaneden içeri girer. “Bana Bakın Millet Ben Sizin babalarınıza söyledim, size de söylüyorum 30 sene sonra ben bu kahveye yeniden geleceğim” der ve durum değişmez, yine çıkar gider. Kahve milleti hikayeyi babalarından dinlemiş olmasına rağmen, gene de bunu takmaz.
Aradan bir 30 sene daha geçer ve adam tekrar gelir.
“Beni hatırladınız mı millet? 30 sene önce tekrar geleceğim demiştim, işte geldim ve 30 sene sonra gelip sizin çocuklarınıza da aynı şeyi söyleyeceğim” der ve gider. Aradan 30 Sene daha geçmiştir. Ve adam Gene Kahveye gelir. “Bana Bakın Millet Ben sizin dedelerinize söyledim. Babalarınıza söyledim, şimdi size söylüyorum, tam 30 sene sonra ben bu kahveye gene geleceğim” der ve gider. İçlerinden birisi; “Arkadaşlar bana bu olayı dedem anlatmıştı. Gelin hocaya gidelim, bu adam niye hala hayatta? Nedir bunun hikmeti? diye soralım.” der. Ve bir hocaya giderler. Hocaya durumu anlatırlar. Hoca;
“Ben bu gece rüyaya yatayım. Azrail ile konuşayım. Bakayım niye bu adam hala hayatta? Size yarın haber veririm.” der. Ve gece olunca hoca rüyaya yatar. Rüyasında Azrail ile konuşur. “Ya Azrail!. Sen bu şahısın canını niye almıyorsun.” Azrail; “Zamanında bu adam bir dilek diledi ve dileği kabul oldu, onun için.” der.
Hoca; “Ne diledi Ya Azrail?” diye sorar. Azrail; “Allah’ım bana milli piyangodan büyük ikramiye çıkana kadar canımı alma diye diledi” der.
Hoca; “E Allah istese buna büyük ikramiyeyi çıkartır..! Azrail; “Çıkartmasına çıkarır da… “Şerefsiz hiç bilet almıyor ki… 🙂
“Hatırladınız mı beni millet? Size demiştim, tam 30 sene önce, ben yine geleceğim diye. İşte geldim” der. Kahvehanedekiler tabi ki duruma şaşırır. Adam aynı coşkuyla devam eder; “30 sene sonra ben yeniden geleceğim bu kahveye” der ve çıkar gider. Olayı aralarında konuşan insanlar duruma şaşırırlar. Aradan bir 30 sene daha geçer. Nesil değişmiştir. 30 sene önceki insanların çocukları kahvehanede oturmaktadır. Adam kahvehaneden içeri girer. “Bana Bakın Millet Ben Sizin babalarınıza söyledim, size de söylüyorum 30 sene sonra ben bu kahveye yeniden geleceğim” der ve durum değişmez, yine çıkar gider. Kahve milleti hikayeyi babalarından dinlemiş olmasına rağmen, gene de bunu takmaz.
Aradan bir 30 sene daha geçer ve adam tekrar gelir.
“Beni hatırladınız mı millet? 30 sene önce tekrar geleceğim demiştim, işte geldim ve 30 sene sonra gelip sizin çocuklarınıza da aynı şeyi söyleyeceğim” der ve gider. Aradan 30 Sene daha geçmiştir. Ve adam Gene Kahveye gelir. “Bana Bakın Millet Ben sizin dedelerinize söyledim. Babalarınıza söyledim, şimdi size söylüyorum, tam 30 sene sonra ben bu kahveye gene geleceğim” der ve gider. İçlerinden birisi; “Arkadaşlar bana bu olayı dedem anlatmıştı. Gelin hocaya gidelim, bu adam niye hala hayatta? Nedir bunun hikmeti? diye soralım.” der. Ve bir hocaya giderler. Hocaya durumu anlatırlar. Hoca;
“Ben bu gece rüyaya yatayım. Azrail ile konuşayım. Bakayım niye bu adam hala hayatta? Size yarın haber veririm.” der. Ve gece olunca hoca rüyaya yatar. Rüyasında Azrail ile konuşur. “Ya Azrail!. Sen bu şahısın canını niye almıyorsun.” Azrail; “Zamanında bu adam bir dilek diledi ve dileği kabul oldu, onun için.” der.
Hoca; “Ne diledi Ya Azrail?” diye sorar. Azrail; “Allah’ım bana milli piyangodan büyük ikramiye çıkana kadar canımı alma diye diledi” der.
Hoca; “E Allah istese buna büyük ikramiyeyi çıkartır..! Azrail; “Çıkartmasına çıkarır da… “Şerefsiz hiç bilet almıyor ki… 🙂