Alime teyze, evlatları Manisa’dan ayrılınca tek başına yaşamaya başlamıştı…

KİMSESİZ… Alime teyze, çocukları evlenip Manisa’dan ayrılınca, üç katlı bir binada bulunan dairesinde, bir başına yaşamaya başlamıştı. Komşuları çok iyi insanlardı, fakat Alime teyze, yaza doğru huzursuz oluyordu. Çünkü her yaz komşuları ya köylerine, ya da yazlığa gider ve Alime teyze apartmanda bir başına kalırdı. Hele Ramazan ayının yaz aylarına denk geldiği zamanlarda, bu yalnızlık ona daha da bir hüzün veriyordu. Çocukları ise ayak üstü gelip gidiyorlar, annelerinin burukluğunu, hüznünü, onlara olan hasretini fark etmiyorlardı bile. Zamanla çocuklarının ziyaretleri iyice seyrekleşmişti. Ramazanın Ağustos ayına denk geldiği bir yıldı o yıl. Yine komşuları apartmandan ayrılmışlardı. Alime teyze yalnızlığıyla beraber derin bir hüzün içinde iftarları ve sahurları geçirmeye başlamış. Bayrama iki gün kala… DEVAMI İÇİN DİĞER SAYFAYA GEÇİNİZ…