Bu genç kız ailesine öyle bir son sürpriz yaptı ki, yazdığı mektup tüm dünyada viral oldu

Bu aile için hayatta her şey yolunda gidiyordu ve ikisi de ergenlik çağına girmiş olsa da, iki çocuk çok iyi anlaşıyorlardı.Fakat bu iyi tablo uzun sürmeyecekti…
Küçü kızda ilk başta grip semptomları vardı, ama bunlar hafifti. Baş ağrısı ve 37.5 derece ateş ile doktora gitmişleri. İlk kez hastalanmıyordu ve ailesi bundan endişe duymamıştı.
Birkaç testten sonra doktorlar da aile ile aynı sonuca vardı, sadece gripti. Bunu atlatması için ona bazı basit ilaçlar verildi, ama yapabilecekleri en iyi şey gribin seyrine devam etmesine izin vermekti. Anne ve baba, haberi duyunca rahatladılar, ciddi bir durum olmadığını görebiliyorlardı.Aama asla emin olamazsınız ve ne yazık ki olacakları hiç hayal etmemişlerdi…
aradan geçen 1 günde küçük kızın ateşi düşüyordu ve kendini daha iyi hissediyordu. Enerjisini bile geri kazanmıştı. İlaç işe yarıyor gibi görünmekteydi ve çok geçmeden dünya umurunda olmadan en sevdiği şeyleri yapmaya dönen bir çocuk olacaktı. Ama ne yazık ki işler daha da fenalaşmak üzereydi.
Bir anda semptonlarda artış olmuş ve ateşi tehlikeli düzeylere yükselmişti ve bol bol öksürmekteydi. Bunun sadece bir grip vakası olmadığı ortaya belli olmuştu artık. Ailesi, durumu hakkında giderek daha fazla endişe duymaya başladıkları için onu hemen hastaneye götürdü. Ne yazık ki haklıydılar, durumu iyi değildi.
Hastaneye vardığında acil servise kaldırıldı. Doktorlar, hemen müdahale ettiler, durumunun iyi olmadığını ve ona yardım etmek için mümkün olan her şeyi yapacaklarını bildirdiler. Ne yazık ki enfeksiyon, saatlerce süren bir mücadele sonrasında galip gelmişti. Küçük kızın grip etkilerinin bir sonucu olarak zatürre ortaya çıkmış ve küçük bedeni buna dayanamamıştı. Orada hayata veda etti…
Ailesini hiç bir şey teselli edemezdi. Olaydan sonraki birkaç gün boyunca yaptıkları her şey sadece mekanikti. Sanki başka bir dünyaya taşınmışlardı. Kızlarının bilmediği bir boyut. Onun hayatta olduğunu biliyorlardı, yani bu gerçek bir boyut olamazdı. Kısa bir süre önce hayatta olan biri nasıl sonsuza kadar gidebilir? Bu doğru olamazdı. ama ne yazık ki bir süre sonra bunun doğru olduğunu anlamaya başladılar. Biricik kuzuları artık yanlarında değildi. Öyle ya da böyle, bu gerçekle yaşamak zorunda kaldılar. Defin işlerinden sonra odasına girmeye cesaret edemediler. Henüz çok yeniydi hatıraları. Sonuç olarak, odasını birkaç gün görmezden geldiler.
Gördükleri hemen hemen her şey, büyük olasılıkla onların dayanma sınırını zorlayacaktı. Her şey kızlarının ne kadar harika bir insan olduğunu ve ne kadar süper bir potansiyele sahip olduğunu hatırlatacaktı. Bırakın anne babasını, herhangi birinin bile bununla başa çıkması kolay olmazdı. Ancak bu odayı sonsuza kadar görmezden gelemezlerdi ve sonunda cesaretlerini toplayıp odaya girmişlerdi. Eşyalarının çoğunu hayır kurumlarına bağışlamaya karar vermişlerdi. Kızlarının bu odada ailesi için bir sürprizi vardı…
Eşyalar ayrıldı, oyuncaklar seçildi, hepsi de bir hayır kurumuna gidecek ve başka çocuklara neşe getirecekti. Kızları da öyle olsun isterdi…
Fotoğrafları, ilgilenmeleri gereken en son şeydi. Odasında bir sürü resmi vardı. Bazıları kendinin, bazıları da çeşitli şeylere aitti. Bu yüzden onlara yaklaşmaya cesaret edemediler. Aradan birkaç ay geçmiş olmasına rağmen, bu onlara iyi gelmiyordu ama çerçeveleri açıp resimleri kaldırmaya başladıktan sonra bir şey keşfettiler.
BU BİR SÜRPRİZDİ…
Resimlerden birinin arkasında gizli bir zarf vardı. İlk başta, neye baktıklarına dair hiçbir fikirleri yoktu. Sıradan bir zarfa benziyordu. Ancak, zarfın içeriğini okumaya başladıklarında, ellerinde ne olduğunu çabucak anladılar. Kızlarının ne kadar inanılmaz olduğunun kanıtı olan bu zarf karşısında gözyaşlarını tutamadılar.
Kızları, gelecekteki kendisine bir mektup yazmıştı. Mektubun dış kısmında, aksi belirtilmedikçe bu mektubun kendisi dışında hiç kimse tarafından açılmaması ve 2023’e kadar da açılmaması gerektiği yazıyordu. Bu gerçek bir muammaydı. Kızlarının isteğini yerine getirmeli mi yoksa dikkate almamalılar mıydı? Bu şartlar altında, kızları da onların okumasını ister diye düşündüler ve açmaya karar verdiler. Keşfettikleri şeylerden derinden etkilendiler.

Kızlarının birçok yaratıcı fikri vardı, bu yüzden böyle bir şey yapması çok doğaldı. Ailesi kaybettikleri çocuklarının iç dünyasını merak ediyorlardı ve aldıkları mektup onun kim olduğunun mükemmel bir özetiydi. Mümkün olduğu kadar çok bilgi toplamayı umarak kelimeleri aceleyle okudular. Bilmedikleri şeyleri öğreneceklerdi.
Mektup o an okuyan kendine bi açıklama ile başlıyordu. Ona bu mektubu ne zaman yazdığını, neden yazdığını vb anlatıyordu. Ardından hiç vakit kaybetmeden gelecekteki kendine, görevleri yerine getirmesi için komutlar veriyordu. Mektubu yazdığı sırada en önemli olduğunu düşündüğü şey ise, liseden mezun olmala başlıyordu.
Liseden başarıyla mezun olduğu için gelecekteki kendini tebrik ediyordu. Anne ve babası, yazdığı kelimeleri okurken gözyaşlarını tutamıyorlardı.
Kendisiyle Bir Konuşma…
Üniversiteye gidip gitmediğini soruyordu kendine. Gitmediyse bile, akıl yürütmesi kusursuz olduğu için farklı bir yol seçse de en iyi kararı vereceğine inandığıbı söylüyordu. 12 yaşındaki biri için bu çok fazla özgüven demekti. Ailesi onun bu kadar kendinden emin olduğunu bilmiyordu…
Daha sonra hayatının bir başka önemli yönüne geçtiği mektubunda son zamanlarda gelecekteki kendisine dua edip etmediğini soruyordu.
Doctor Who’yu merak ettiğinden de bahseden küçük kız, zaman yolculuğuyla ilgili ünlü İngiliz televizyon programının büyük bir hayranıydı. Kendisinden, hala yayında mı diye kontrol etmesini istedi.. Hala devam etseydi onun için bir lütuf olurdu, ama olmasa bile diziyi hangi sonla bitirdiklerini merak ediyordu.
Son olarak, gelecekteki kendisinin, onun için yapmasını istediği bir şey vardı.
Ona biraz Doctor Who izlemesini tavsiye etti. Bu, büyük olasılıkla ona bu mektubu yazması için ilham veren bir diziydi. Muhtemelen zamanda yolculuk yapmanın en iyi yolunun yazmak olduğunu fark etti. Bu kağıt parçasındaki kelimelerle, geçmişteki kişiliği geleceğe seyahat edecekti – zaman ve mekan dokusunda küçük güzel bir boşluk.
Şimdi de gerçek şeyler hakkında konuşma zamanıydı. Henüz kendine ait bir evi olup olmadığını bilmek istiyordu. Sonunda üniversiteye gidip gitmediğinden emin değildi. Şu an için avukat olmayı hedefliyordu ama bunun mümkün olup olmayacağı hakkında hiçbir fikri yoktu. Sadece gelecekteki kendinin, geçmişteki onu tanımasını hatırlamasını istiyordu.