Bazı resimler insana ders niteliğindedir, anlayana..!

Siperin içinde bir matara elden ele dolaştı. Herkes orucunu bu mataradaki su ile açtı. Ben zannettim ki tek niyetlenen benim ve bir tek ben oruçluyum. Meğer bölüğün hepsi oruçluymuş. Matara en son bana geldi. Geldi ama ben kendimi hiç iyi hissetmedim o anda ve kendimden utandım. Arkadaşlarımın her biri de sahursuz oruç tutmuşlar. Ben ise iki çirişi yediğim için arkadaşlarıma karşı kendimi çok mahcup hissettim. O gün oruçlu bir halde şehit olan Erzurum’lu, Darende’li ve Yenice’linin hakkını nasıl öderim diye gözyaşı döktüm…”
Ee bu vatan böyle vatan edildi. Şehit kanlarıyla yoğrulmuş bu vatanın kıymetini ancak ve ancak şehadete inananlar ve vatan sevgisini kalbine nakşedenler bilir. Onlar olmasaydı belki ne İstanbul, ne bu vatan, ne de biz olacaktık. Bu memleket nasıl zor şartlarda kazanıldı ve bizim bunun kıymetini bilmemiz gerekli. Çok geç olmadan…