Adam büyük bir ziyafet verecekti…
Yardıma gelenler bir de baktılar ki ziyafet sofrası kurulu. Kurban kesen ailenin kurban etinden bol bol yiyip içtiler, karınlarını doyurdular. Üstelik de giderlerken elerine birer parça da et verildi. Baba şaşkındı olanlar karşısında, kızına döndü ve dedi ki:
“Kızım gelen bu insanları ben tanımam, daha önce hiç görmedim. Kızım yangın var dedin, bağırdın, peki ama ya sevdiklerimiz, dostlarımız ve arkadalarımız nerede?”.
Kızı gözleri dolu dolu:
“Evimizdeki yangını söndürmeye yardım etmeye gelmeyenler, bizi yangına terkedenler, bizim dostumuz arkadaşımız, aile ve akrabamız değillermiş demek ki baba” dedi.
Komşumuz olan, dost ve akraba olmayı, yardımseverliği bilenler, cömertliği ve misafirperverliği de hak edenler bunlarmış demek ki baba” dedi.
Kıssadan hisse: Zor zamanlarımızda, yardıma en muhtaç olduğumuz anlarda kim yanınızda değilse, ona dost, kardeş akraba aile dememeliyiz, denmemeli… Çünkü bunlar, sizin yüzünüze gülen, nezaketinizi, cömertliğinizi gerçekten hak etmeyenlerdir…
İyilere denk gelesiniz, iyilerden olasınız… ❤
