Padişahı ayağına getiren çoban der ki; “Ya bir de…”

Ahlaklı ve çalışkan iki çoban arkadaş, evlilik çağına gelmiş ama bir türlü evlenememişlerdi. Bu iki çobandan birisi, çok kısa bir süre görmüş olmasına rağmen padişahın güzeller güzeli kızına gönlünü kaptırmıştı. Gözü de gönlü de ondan başkasını görmez olmuştu.. Arkadaşı bunun imkansız olduğunu, vazgeçmesi gerektiğini tembihliyordu, durumuna çok üzü*lerek. Ama gönül bu, ne dese ne yapsa kararından vazgeçiremedi. Yakınlarda yaşayan bilge bir ihtiyara götürdü arkadaşını. Bir tek o vazgeçirir diye düşünüyordu. Ama o da ne, bilge diyordi ki; “Kolay evlat kolay, hele sen benim dediğimi yap, padişah kendi elleriyle verecek kızını sana… DEVAMI İÇİN DİĞER SAYFAYA GEÇİNİZ…