Kıssadan hisse…
Genç adam şaşkın bir halde, düzgün ve kusursuz ellerini yöneticiye uzattı. -Yönetici; “Annene daha önce yaptığı işlerde hiç yardım ettin mi?” diye sordu bu kez de.
-“Hayır… Annem her zaman daha fazla kitap okumamı ve iyi bir eğitim için çabalamamı istedi. Ayrıca annem benden çok daha hızlı çamaşır yıkayabilir.” dedi.
Yönetici; “Bir isteğim olacak sizden” dedi. “Bugün evine geri döndüğünde, git ve annenin ellerine bak, sonra da yarın sabah gel beni gör.”
Genç adam, işe alınma şansının yüksek olduğunu hissediyordu. Geri döndüğünde, mutlu bir şekilde annesine sarıldı. Kadın tam olarak ne oldu anlamamıştı ama kendini bir garip ama yine de çok mutlu hissetti.
Delikanlı annesinin ellerini avuçlarına aldı. O eller ne kadar da kırışık, çatlak ve çürük içindeydi. Bazı çürüklere dokunduğunda kadın elini geri çekiyordu çünkü canı yanıyordu. Bunu ilk kez fark ettiği için genç adamın gözleri doldu ve içi acıyla burkuldu. Annesinin ellerini defalarca koklayarak sevgiyle öptü.
Bu ellerdeki morluklar, onun mezun olabilmesi, akademik başarılar kazanabilmesi ve geleceği için ödediği bedellerin karşılığıydı. Sofrayı o gece kendisi hazırladı, uzun uzun annesi ile sohbet etti ve yatağına yatmasına da yardım etti. Ardından evi toparlayıp, kalan çamaşırların tamamını yıkadıktan sonra yorgun bir şekilde yattı. Ertesi sabah, tekrar o yöneticinin karşısına çıkmıştı.
Yönetici gencin gözlerindeki hüzün dolu bakışlarla beraber kalbindeki sızıyı da hemen fark etmişti.
-“Dün evinde ne yaptığını ve ne öğrendiğini bana söyleyebilir misin?” dedi genç adama.
-“Annemi ne kadar ihmal ettiğimi gördüm. Onunla uzun uzun sohbet ettim, sofrayı kurdum, evi temizledim ve kalan tüm kıyafetleri de yıkadım” dedi.
Yönetici; “Şimdi bana Lütfen duygularını söyle” dediğinde ise, dikanlı başı öne eğik bir halde sıraladı:
“1-Takdir edilmenin ne demek olduğunu şimdi daha iyi biliyorum. Annem olmasaydı bugün başarılı olamazdım.
2-Tek başına bir şeyler başarmanın ne kadar zor olduğunu, birlikten kuvvet doğacağını da çok iyi anladım.
3-Aile ilişkisinin önemini, kıymetini ve ihmal edilmemesi gerektiğini anladım.”
Yönetici; “İşte bu benim yöneticim olacak kişide aradığım şey” dedi.
Başkalarından gördüğü yardımı takdir edebilecek, başkaları ile iş yaparken de, onların yaşadıklarını da anlayabilecek ve hayattaki tek hedefi olarak parayı ortaya koymayacak birini işe almak istiyordum ve işe alındınız”.
Kişi, sevdiklerinin ona sağladığı rahatlık ve imkanların, onların başarıları için verdiği emeğin, yaşadığı zorlukların farkına varmaz ve görmezden gelirs; hayattaki zorluğun mücadelenin ne olduğunu da asla anlamayacak ve çok da başarılı bir geleceği olamayacaktır…
