Fıkra gibi ama gerçek…
Bildiğiniz üzere ben duvar ustasıyım. İnşaatın 6. katında işimi bitirdiğimde, biraz tuğla arttığını gördüm. Yaklaşık 250 kg olduğunu tahmin ettiğim bu tuğlaları aşağıya indirmem gerekiyordu. Bunun için bir varil buldum. Ona sağlam bir ip bağladım. 6. kata çıkıp, ipi bir çıkrıktan geçirerek, ucunu aşağıya saldım. Tekrar aşağıya inip, ipi çekerek varilin 6. kata çıkmasını sağladım. İpin ucunu sağlam bir yere bağlayıp, tekrar yukarı çıktım. Tüm tuğlaları varile doldurup aşağı indim. Tam ipin ucunu çektim ki, kendimi havalarda buldum. Ben yaklaşık 70 kiloyum. 250 kiloluk olan varil aşağı düşerken, beni yukarı doğru çekti. Heyecandan ipi bırakmayı akıl edemedim. Yolun yarısında dolu varille çarpıştık…
Sanıyorum ki sağ iki kaburgam da bu esnada kırıldı. Tam yukarı çıkınca ise, iki parmağım iple birlikte çıkrığa sıkıştı. Böylece parmaklarım da kırılmış oldu. O esnada yere çarpan varilin dibi çıktı ve tuğlalar bir anda etrafa dağıldı. Varil hafifleyince de, ben aşağı inmeye, varil yukarı çıkmaya başladı ve yolun yarısında yine varille çarrpıştık. Sol bacağımın kaval kemiği de bu sırada kırıldı. Can havliyle ipi bırakmayı akıl ettim ve tabii yaklaşık 3 kat yükseklikten aşağıya doğru inişe geçtim. Sol kaburgalarım, sol el bileğim de o zaman kırıldı sanıyorum. Başımı yukarı kaldırdığımda boş varilin hızla üzerime doğru geldiğini gördüm. Lakin artık çok geçti. Kafatasımın da böylece çatladığını düşünüyorum. Bu esnada bayılmışım. Gözümü hastanede açtım. Allah’ın, herkesi böyle görünmez kazalardan korumasını diler, hürmetle ellerinizden öperim…
