Mutlaka okuyun: Alişan Kapaklıkaya’nın hikayesi…

Sevdikleriniz Yanınızdayken Zaman Kaybetmeden Onları Sevdiğinizi Söyleyin, Güleryüz Gösterin… Bizim çocukluğumuzda var yoktu, yok vardı. Ne istersek yok. Kıtlık döneminde büyümüş annemiz babamız. Bizde onların kıtlıklarını yaşadığı döneme denk gelmişiz…
Ne istersek yok, pantolon al diyorum mesela, yok diyor. Oyuncak al, kendin yap diyor. Çamurdan oyuncaklarımı yaptım. Babamın iç cebini çıkarıp içine yün doldurup top yaptım. Onunla oynadım. Kız kardeşim bebeklerini hep kendisi dikti. Onun için bir şeyin kıymetini bilmek bizim neslimize has… Bir gün babam dedi ki; “Size pantolon getiriyim mi?” Biz 3 kardeş elimizi çenemize dayadık hayal kurmaya başladık bile. Muhtarın oğlunun ki gibi, onun giyindiğinden bizde pantolon giyeceğiz. Ben ilkokul 3’e gidiyorum. Kardeşim bire gidiyor. Diğer kardeşimde 6 yaşında. Öyle hayal kuruyoruz ki… DEVAMI İÇİN DİĞER SAYFAYA GEÇİNİZ…