10 Yaşındaki Hasan’ın Hikayesi…
Bak önce ben yapıp rahatlayacağım diyerek başladım çok sevdiğim Havva’ma bağırığ çağırmaya. Melek Havva’ma amacın kutsallığı uğruna epey bi saydım. Of çok rahatladım, sıra sende dedim.
Hasan ayağa kalktı, sustu ve sonra birden; Babaaaa, sana anneme dokunma demiyor muyum, annemin canı çok y*a*n*ı*yor, öpsemde geçmiyooor. Büyüyünce bende sana aynısını yapacağım babaaa diyerek 10 dk boyunca gözyaşları içinde bağırdı.. Yanıma oturdu…
Rahatladın mı? dedim, evet dedi. Hadi patateslerimizi alalım dedik ve yürüdük kızartmacıya. Külahı Hasan’ın açmadığı sol koluna doğru farkında değilmişim gibi uzatırken bir yandan da cüzdanımdan bozuk para almaya çalışıyormuş gibi yaptım. Hasan sol kolunu uzatıp aldı külahı…
İçimden birşey coştu geldi, zor tuttum kendimi, farkında değilmişim gibi hiç üzerinde durmadım ve başka şeylerden konuşa konuşa patatesimizi yiyerek arabaya gittik. Eve geldiğimizde annesi bizi pencerede bekliyordu. Görür görmez kapıya geldi. Arabadan indik ve Hasan’a eğildim; canın ne zaman isterse rahatlamaya gidelim olur mu dedim ve ona telefon numaramı verdim. Hasan’a sarıldım, o da iki koluylabirden boynuma sarıldı. Sonra dönüp annesine sarıldı. Annesi sevinçten neye uğradığını şaşırmıştı. Öyle mutlu olmuştu ki…
Eliyle, nasıl oldu diye çocuğun kolunu işaret etti. Oğlunuz ayrıntısını anlatır dedim ve oradan ayrıldım… Sabah Hasan’dan mesaj geldi “günaydın kanka” 🙂 Günaydın kankişim Hasan’ım 🙂
