Züleyha öğretmenin hikayesi…

Ben bir öğretmenim, adım Züleyha… Bolu’da, fakir bir ailenin kızı olarak dünyaya geldim ve gerçekten hiç te kolay olmayan şartlarda okuyarak öğretmen oldum. İlk tayinim de Malatya’nın Pütürge iline çıktı. Üç yıl dağ köyünde görev yaptım. Beni hayatımda görmediğim ve bir daha da göremeyeceğim bir ilgi, sevgi ve şefkatle bağırlarına bastılar. Okulun küçük ve tek bir odası olan lojmanına yerleştim ama bir gün bile orada yatmadım. Köyün merhametli ve güzel yürekli meleği İmmihan Teyze ve yaşlı kocası Derviş Amca; “Bizde kalacaksın, seni asla yalnız bırakmayız evladım” dediler. Bildiğiniz evlatları oldum. Evet evet evin kızı oldum. Bildiğiniz bir evin kızı nasılsa aynen ben de öyleydim. Yedirdiler, içirdiler, hastalandılar ben baktım, ben hastalandım onlar baktı, birlikte hüzünlendik, birlikte güldük. Tüm bunları beraber yaşadık. Onlar yarım Türkçe ile bana ana baba oldular. Ben de yarım Kürtçe ile onlara sırdaş, yoldaş evlat oldum…. DEVAMI İÇİN DİĞER SAYFAYA GEÇİNİZ…